Amasra'daki Zeytinim

Amasra'daki Zeytinim 10/04/2018

Amasra’daki Zeytinim…

Ne yazık ki her gün yeni bir doğa katliamıyla, çevre problemiyle, mücadele alanlarıyla uyanıyoruz ülkemizde. Yetişemez, sesimizi duyuramaz olduğumuz anlar olmuyor mu? Tabii ki oluyor. Ama bu kez, en azından bugüne dek defalarca yolumuzu düşürdüğümüz Amasra’nın sesine kulak verelimi omuz verelim istedik.

Karadeniz’in incisi Amasra’da termik santralı kurmak istiyorlar. Halkın büyük bölümü istemediği gibi zeytin ağaçlarının da bu durumu istemedikleri kesin. Ve aniden, hızlıca, sorgusuz-sualsiz bir gün tıpkı Soma’nın Yırca köyündeki gibi Amasra’da da zeytin ağaçlarını katlettiler. Çünkü ‘ölmez ağaç’ zeytin, termiğin önündeki son engel olarak kalmıştı bölgede.

Süreci ‘Termiksiz Gelecek Platformu’ndan arkadaşımız Afşin takip ediyordu ve bir organizasyon önerisi sundu: Zeytini kesilen Amasra’ya zeytin dikmeye gitmek!

Yapılan birkaç görüşme sonrasında bir imece yapmaya, bu toplanan parayla zeytin fideleri almaya ve gelebilenlerle de Amasra’ya gidip zeytin fidelerini toprakla buluşturmaya karar verdik.

İmecemizin kuşkusuz en büyük destekçisi, “Araçlarla gidip yakıt harcayacağımıza, yakıt paramızı verelim zeytin fidesi alınsın” önerisini sunan Anatolia Vosvos Derneği oldu. Onlar olmasa bu hızda bu denli bir bağışı toplamamız zor olacaktı.

Bunun yanında Yırca için yaptığımız kampanyanın da destekçilerinden olan Kadıköy Kibrit Kutusu Cafe ile Tosbağa Kafe de maddi destek sunanlar arasındaydı. Ve tabii ki dostlarımız Serap Özgen, Saniye Özsan, Berrin Büyükşahin, Afşin Altuntaş, Zeren Altınok, Fırat Öztürk, Ejder Varol, Bhar Alan, Selcuk Nejat Kılıç, Gamze Alarslan ve Füsun İnsel için kocaman alkış istiyoruz.

Afşin Altuntaş, Mustafa Dermanlı ve Cevdet Oğuz’un birlikte hazırladığı bu kampanyaya bedeniyle, bütçesiyli, fikriyle katkı sunan herkese, hepimize bin teşekkür olsun. Umarız Amasra’ya termik santral projesinden vazgeçerler, umarız zeytinlere artık kıyılmaz bu topraklarda, umarız doğamız çocukların, gençlerin-yaşlıların, kadınların-erkeklerin, yani hepimizin kendisini içerisinde hissedebileceği şekliyle kalabilir, umarız...

Selamlar, saygılar.